#2 Zemsta cz. III OSTATNIA

Witajcie przepraszam za tak długą nieobecnośće, niestety zmarł mi dziadek i po prostu nie miałam ochoty nawet pisać. A teraz zapraszam na ostatnia cześć lucmione .
Arystokratka



- Zaklęcie Prawdy, tak? - popatrzyła się podejrzliwie na Lucjusza na co ten tylko skinął głową- No dobrze. Słucham .

Lucjusz wypowiedział krótka formułkę po której nad Hermioną pojawił się szary dym.

- Hmm... -udał że się zastanawia - po pierwsze chciałbym wiedzieć dlaczego wytatuowałaś sobie węża ?

- Głupi zakład - powiedziała zirytowana, że musi o tym mowić. 

Malfoy zacmokał i powiedział 

- Musisz się, bardziej postarać jeśli chcesz usłyszeć tak ważne dla ciebie informacje. -uśmiechnął się delikatnie na co brązowooka tylko prychnęła . 

- Założyłam się z przyjaciółką , że nie uwiedzie pewnego profesora , niestety jej się udało więc musiałam wytatuować sobie coś co jest dla mnie symbolem mojej ... Symbolem miłości , tyle . - zakończyła zdenerwowana , po czym wstała i bezceremonialnie wzięła pustą szklankę Lucjusza i nalała sobie Ognistej wracając na swoje miejsce popatrzyła wyczekująco na blondyna. 

Malfoy Senior zastanawiał się nad sensem tego co powiedziała miał pewne wątpliwości więc skwitował

- Słabo się starasz , powiedz mi co to za profesor ?

- Snape - szepnęła tak cicho jakby zdradzała właśnie największą tajemnice wszechświata i upiła łyka bursztynowego trunku.

- Severus?! Co to za przyjaciółka  ? - zapytał zszokowany.

- Czy to jest drugie pytanie? 

- Nie nie .

- To proszę zadać drugie pytanie . 

 - No dobrze - westchnął zrezygnowany jednak po chwili na jego twarz wpłynął przebiegły uśmieszek- Wąż jest symbolem twojej miłości .. To ciekawe . - "jej patronus to wydra, wiec dlaczego wąż ? Może zakochała się w jakimś Ślizgonie ? " rozmyślał gorączkowo nagle dostał olśnienia wciągając głośno powietrze zapytał - Jaki jest twój patronus ? 

Hermiona zbladła słysząc pytanie . Wstała. Chciała wyjsć, uciec stąd jak najdalej , jednak Lucjusz złapał ją mocno za rękę i pociągnął w swoją stronę . Wiedziała, że nie ma szans , sama się zgodziła . 

- Expecto patronum - wyszeptała a z jej różdżki wyskoczył wielki wąż oplatając Malfoy'a, który osłupiał i tępo patrzył się na patronusa SWOJEGO patronusa! Dziewczyna wyrwała rękę z jego uścisku i popatrzyła się na blondyna wyzywająco . 

- Ja.. No cóż , dowiedziałem się, że to z inicjatywy Zakonu. Dumbledore chciał żebyś zbliżyła się do tego idioty Weasley'a. Myślał, że po takiej tragedii będziesz potrzebowała pocieszenia, ale nie spodziewał się, że jego najlepsza i najmądrzejsza uczennica będzie chciała zemsty .

Granger stała z szeroko otwartymi oczami i wpatrywała się w arystokratę jakby oszalał. 

- Żarty sobie ze mnie robisz? 

- Nie , mówię poważnie.

- A więc Dumbledor? Hmm... 

- Jeśli chcesz mogę ci pomóc .

- Ty? Pomóc ? I to jeszcze mi? - zaczęła się śmiać.

- No tak. Ale chyba nie pomyślałaś, że dla mojej strony to będzie korzystne. - powiedział i korzystając z tego, że jest zamyślona i nie zwraca na niego uwagi podszedł do niej bliżej i szepnął tuż nad uchem.- Wiesz .. Nie spodziewałem się, że zobaczę u ciebie mojego patronusa .

Hermiona pokryła się czerwienią na twarzy i chciała odejść jednak poczuła jak jego silne dłonie łapią ją w talii i odwracają. Byli teraz tak blisko siebie, że ich twarze dzieliły milimetry.

- Od jak dawna ?- zapytał szeptem jakby bał się, że wszystko zniknie jak bańka mydlana.

- Trzy lata.- odszepnęła i sekundę potem poczuła jak jego zimne usta muskają jej gorące wargi . Chciała się odsunąć lecz nogi odmówiły jej posłuszeństwa. Lucjusz nie czując oporu pogłębił pocałunek . Dziewczyna oddała pieszczotę najpierw lekko i powoli,a z każdą sekundą z coraz większą pasją i namiętnością. Oderwali się od siebie by nabrać powietrza . Blondyn uśmiechnął się i zaczął całować ją po szyji schodząc pocałunkami coraz niżej . Hermionie zakręciło się w głowie, mimowolnie jękła cichutko i wbiła się w jego usta zachłannie. Malfoy podniósł ją za pośladki, a ona oplotła nogami jego biodra. Popatrzył się na nią pożądliwie. Była piękna z tą  burzą brązowych loków . Miała lekko rozchylone usta i do połowy przymknięte oczy, które były przesłonięte mgłą pożądania. Zaczął powoli rozwiązywać jej gorset w obawie, że go odtrąci jednak tak się nie stało wręcz przeciwnie sama zaczęła rozpinać mu szaty. Pozbyli się górnych części garderoby i ponownie złączyli się w gorącym pocałunku , wyglądało to jakby od dawna rozdzieleni kochankowie w końcu się spotkali. Powili zaczął pieścić jej pierś jedna ręką, a do drugiej zjechał pocałunkami i lekko przygryzł co zostało nagrodzone głośnym jękiem . Po dłuższej chwili żarliwych pieszczot Lucjusz wziął ją do swojej sypialni tym samym przedłużając jej wizytę w dworze o jedną bardzo namiętną noc. 

Hermiona obudziła się rano w ramionach pięknego blondyna . Podniosła głowę i natknęła się na jego stalowoszare tęczówki, które wpatrywały się w nią z ciekawością, już miała coś powiedzieć, ale arystokrata położył jej palec na ustach.

- Shh.. Nie musisz nic mówić. 

Znow pocałował ją tak, że rozpłynęła się pod wpływem jego ust i języka. Westchnęła cicho.

- Potem pomyślimy jak dopiec Zakonowi - mruknął i zaczął całować ją po szyji, schodząc coraz niżej...

KONIEC